ที่รักของฉัน
ฉันคิดมาเนิ่นนาน
ให้เราเป็นด้านต่างของกันและกัน
เหมือนสายลมหนาวคู่กับแสงตะวันอุ่น
เหมือนผืนดินร้อนผากแตกระแหงคู่กับสายฝนหล่นชุ่มโปรยปราย
เหมือนกับยามบ่ายอันแสนเหงาคู่กับเสียงนกร้องเพลงเริงร่า
ที่รักของฉัน
ถ้าฉันร้องไห้ จงช่วยปลอบโยนฉันด้วยถ้อยคำอันลึกซึ้งอ่อนหวาน
ถ้าฉันนอนหลับฝันร้าย โปรดโอบกอดฉันด้วยลำแขนอันเปี่ยมความรักของเธอ
ถ้าฉันเกรี้ยวกราดบ้าคลั่ง เธอควรเป็นสายลมเย็นโลมลูบ
และถ้าฉันอ่อนไหว ของให้เธอหนักแน่น
ที่รักของฉัน
บนโลกนี้เราผ่านมาแล้วผ่านไป
ความรักคือสิ่งใดเล่า
หากไม่ใช่การพบพานและการพลัดพราก
แต่ระหว่างที่ความรักดำรงอยู่
หากเธอคือขุนเขา ฉันขอเป็นสายลม
หากเธอเป็นสายลม ฉันก็คือขุนเขา
ช่วยโอบถนอมกันและกันไว้
จนกว่าเราจะพลัดพรากจากกันด้วยความตาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น